مورد استفاده
بدلیل اینکه لیپمی باعث تداخل با این آزمایش می‏گردد، نمونه ناشتا ارحجیت دارد. نمونه‏گیری بلافاصله پس از معاینه رکتال (DRE)، بیوپسی پروستات، ماساژ پروستات و بیوسی پروستات از طریق مجرا نباید انجام گردد.

نام روش اندازه گیری
ACP توتال معمولاً براساس توانایی آن در شکستن گروه‏های فسفات در PH اسیدی اندازه‏گیری می‏شود. بطور شای
نام های مشابه
- فسفوریک منواستر، فسفوهیدرولاز، اسید فسفاتاز پروستاتی، اسید فسفاتاز استخوانی، ACP

نوع نمونه
سرم ( رجوع شود به راهنمای جمع آوری نمونه)
حجم نمونه
0.6 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.3 میلی لیتر
نگهداری نمونه
5 ساعت در دمای 15 تا 25 c˚ یا 7 روز در 8 -2 c˚
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
راهنمای جمع آوری نمونه
"1میلی لیتر سرم حاوی 30میکرولیتر اسید استیک 1% مولار ، نمونه سریع جدا شود . از تکرار چرخه ذوب و انجماد خودداری گردد."
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار
معیار رد نمونه
"حجم کم، همولیز،ایکتریک،لیپمیک"
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
"ترجیحاً ناشتا ، چند روز قبل از انجام آزمایش از مصرف داروی سفوتاکسیم اجتناب گردد. و نیز از معاینه رکتال (DRE )، بیوپسی پروستات ، ماساژ پروستات اجتناب گردد."

اطلاعات بالینی
در حال حاضر سطح سرمی آنتی‏ژن اختصاصی پروستات (PSA) جایگزین اسید فسفاتاز در بیماریابی، مرحله‏بندی و پی‏گیری بدخیمی‏های پروستات شده است. PSA از اسید فسفاتاز حساس‏تر و اختصاصی‏تر است. تقریباً تمام بیماران مبتلا به سرطان پروستات و با افزایش ACP، گسترش خارج کپسولی یا متاستاز دارند.
بعد از درمان جراحی سرطان پروستات، ACP سریع‏تر از PSA افت کرده و بعد از برداشتن کامل تومور باید غیرقابل اندازه‏گیری باشد. درمان محرومیت از آندروژن تولید PSA راکاهش می‏دهد اما اثری روی ACP ندارد که پیشنهاد کننده استفاده از ACP جهت پی‏گیری بیماران درمان شده با این روش است.

مقادیر مرجع
* در مردها به روش آنزیمی: مقدار کل: units/L 12-2 و مقدار پروستاتی: units/L 5/3-2/0
در روش RIA: فرم پروستاتی ng/ml 7/3-5/2
* زن‏ها: مقدار کل به روش آنزیمی units/L 2/9-3/0 و مقدار پروستاتی units/L 8/0-0 می‏باشد.
* اطفال: units/L 6/12-6/8

احتیاط ها
اسید فسفاتاز در بیماری‏های پروستات غیر از سرطان پروستات همچون انفارکتوس پروستات، التهاب پروستات و هیپرپلازی خوش‏خیم پروستات (BPH) نیز افزایش می‏یابد. افزایش سطح سرمی اسید فسفاتاز پروستاتی به همراه سطح سرمی طبیعی PSA مطرح کننده بیماری‏های غیرپروستاتی است. ACP بندرت در سایر بدخیمی‎هایی که حتی به استخوان متاستاز نداده‏اند نیز بالا می­رود.
افزایش متوسط میزان کل اسید فسفاتاز در تهاجم بدخیمی‏ها با منشاء اولیه غیر از پروستات به استخوان و همچنین در لوسمی میلوسیتیک، بیماری‏ گوشه (Gaucher) و بیماری نیمن – پیک (Niemann-pick) نیز مشاهده شده است. در مردان به دنبال تحریک پروستات مثلاً به دنبال DRE یا cystoscopy ممکن است مقادیر بالای کاذب مشاهده شود.
عدم اختصاصیت اسید فسفاتاز را می‏توان به طرق زیر کاهش داد:
1) استفاده از مهارکننده‏های انتخابی (مثل تارترات)
2) استفاده از سوبستراهای انتخابی (مثل تیمول فتالئین، آلفا نفتیل فسفات)
اسید فسفاتاز پروستاتی با تارترات مهارمی‏گردد. اسید فسفاتاز مقاوم به تارترات یک نشانگر جذب استخوانی است. سوبستراهایی مانند تیمول فتالئین برای اسید فسفاتاز پروستاتی



کد آزمایش
52

روز و زمان انجام آزمایش
روزانه - صبح و عصر
مدت زمان انجام آزمایش
24 ساعته
حداکثر زمان انجام وجوابدهی آزمایش
24 ساعته
مدت زمان نگهداری نمونه پس از انجام آزمایش
"پس از گزارش جواب ، 7 روز "